سید شریف حسینی، نماینده احواز در مجلس شورای اسلامی، در نامه‌ای سرگشاده، تند و پر از کنایه، نسبت به خشکسالی و کمبود آب در الاحواز – «استان خوزستان» – و عدم تحقق وعده‌های روحانی در زمینه حل مشکل آب آشامیدنی مردم این استان شدیدا اعتراض کرد و سیاست‌های تبعیض‌آمیز «دولت تدبیر و امید» در مورد مسائل حوزه‌های آبی کارون و زاینده‌رود را مورد انتقاد قرار داد.
نماینده احواز در بخشی از این نامه گفته است: «به طور حتم خاطر مبارک هست که در جمع مردم احواز در نخستین سفر استانی خود گفتید که آب موسوم به پروژه غدیر یک هفته دیگر به احواز خواهد رسید! آیا می‌دانید این وعده امروز به ضرب‌المثلی کنایه‌آمیز در الاحواز – «خوزستان» – تبدیل شده است؟ مردم احواز تنها یک پرسش دارند: “وعده رئیس جمهور ما چه شد؟”»
در ادامه این نامه سرگشاده، حسینی با کنایه به عنوان «دولت تدبیر و امید» گفته است: «ظاهرا مقرر است در دولت شما تدبیر، زمینه‌ساز امید باشد! اصولا از تدابیر خود در الاحواز «خوزستان» بگویید؟»
در قسمت دیگری از این نامه، با اشاره به بازگشایی موقت آب زاینده‌رود در اصفهان و مذاکرات هسته‌ای دولت، آمده است:
«امروز که آب کارون بر پهنه زاینده‌رود جریان یافته است، یعنی صدها کیلومتر آب بالا و پایین رفته تا اصفهان از نعمت زیبایی آب محروم نماند، مردم «خوزستان» الاحواز ما می‌پرسند دولتی که می‌تواند آب را در آن حجم و شکل به زاینده‌رود ببرد، چرا نمی‌تواند آب کارون را که تنها چند متر با خانه‌های ما فاصله دارد را در لوله‌های شبکه آب احواز جاری سازد؟ بی‌تردید پاسخ به این سوال از مذاکرات هسته‌ای با دولت‌های استکباری سخت‌تر و دشوارتر نخواهد بود!»
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «آیا مردم ولایت‌مدار اصفهان که ده‌ها هزار فرزند برومند خود را برای دفاع از خاک تفتیده «خوزستان» الاحواز فدا کرده‌اند، می‌پذیرند آب کارون درختان حاشیه زاینده‌رود را سیراب کند و چشم مردم روستاهای «خوزستان» الاحواز در انتظار تانکرهای آلوده آب آشامیدنی به جاده‌های خاکی این مناطق، خشک شود؟»
حسینی در نامه خود با اشاره تلویحی به ملاقات وزیر بهداشت دولت روحانی با مصدومان اسیدپاشی‌های زنجیره‌ای اصفهان، گفته است:
«این روزها نیز شاهد بستری شدن صدها «خوزستانی» احوازی پس از بارش‌های اسیدی احواز بودیم، آیا روا نبود وزیر بهداشت شما بر بالین این گرفتاران نجیب نیز حاضر می‌شد و از نزدیک در جریان امور قرار می گرفت؟ اصولا آیا تفاوتی میان شهروندان این استان و آن استان وجود دارد؟ آقای روحانی! از وزیر بهداشت خود بپرسید؛ بیمارستان شفای احواز تنها پناه‌گاه بیماران سرطانی «استان خوزستان» الاحواز دیگر امکان پذیرش ندارد. آیا درد سرطان به دلایل نامعلوم و هزینه‌های گزاف کافی نیست!»
حسینی در ادامه نامه خود، با بیان این‌که «مردم “خوزستان” الاحواز مگر چه می‌خواهند؟ هوای سالم، آب شرب سالم، اشتغال، رفع تبعیض و ….» آن را با کنایه‌ای دیگر به کابینه روحانی و حضور پررنگ اصفهانی‌ها در آن به پایان می‌برد: «آقای رئیس جمهور، معاون اول، وزیر نیرو و شش وزیر اصفهانی دولت، شب بخیر!»
چندی پیش نیز سید شکرخدا موسوی، یکی دیگر از سه نماینده حوزه انتخابیه احواز، حمیدیه و بخش باوی در دوره نهم مجلس شورای اسلامی با انتقادهای بسیار تند از سیاست‌های دولت روحانی و پروژه‌های انتقال آب، گفته بود: اگر قرار باشد آب کارون را از ما بگیرند ما روی بحث نفت تجدید نظر می‌کنیم و می‌گوییم شما آب را از ما گرفتید، ما هم نفت را از شما می‌گیریم، چون نفت مال الاحواز «خوزستان» است و ما آن را به جای دیگری نمی‌دهیم.
موسوی همچنین گفته بود: «تصمیمات غلط، غیرعلمی و غیرکارشناسی باعث شده است که جنگ آب را که در آینده قرار بود بین کشورها به‌وجود بیاید، ما در کشور خودمان شروع کرده‌ایم.»
متن کامل نامه سرگشاده سید شریف حسینی، نماینده احواز، خطاب به حسن روحانی، که در خبرگزاری ایسنا منتشر شده، به شرح زیر است:
«جناب آقای دکتر روحانی؛ ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران؛ با سلام و احترام،
بیست و چهارم خرداد، طلیعه حماسه‌ای دیگر در سپهر سیاسی جامعه ایرانی بود و همیشه همه ایرانیان در شکل‌گیری این حماسه سهیم بودند. دولت شما با پیام خرد و اندیشه و عدالت آمد و مگر مردمان دیار نخل و آفتاب و کارون جز این چه می‌خواهند؟ پانزده ماه از آن روزهای بیم و امید می‌گذرد و باید به نام فرزند خوزستان پرمهر، صادقانه و از سر درد سخنانی به عرض رسانم و چون همیشه تاریخ، قضاوت را به چشم خطاناپذیر مردم بسپارم.
این روزها بر اساس وعده‌ای که به مردم اصفهان از سوی دولت داده شد، شاهد جریان دوباره آب در زاینده‌رود هستیم. بی‌گمان این مهم، موجب خوشحالی و سرور بخشی از هموطنان ماست و از این رو ما نیز خود را در این شادی سهیم دانسته و همواره از درگاه ایزد توانا خواهان بهروزی همه ایرانیان در جای جای این سرزمین الهی هستیم، اما در همین راستا و به این بهانه ذکر چند نکته خالی از لطف نیست؛
الف) می‌گویند دولت راست‌گویان و خوش‌عهدان مستقر شده است. به طور حتم، خاطر مبارک هست که در جمع مردم اهواز در نخستین سفر استانی خود گفتید که آب موسوم به پروژه غدیر یک هفته دیگر به اهواز خواهد رسید! آیا می‌دانید این وعده امروز به ضرب‌المثلی کنایه‌آمیز در خوزستان تبدیل شده است؟ آیا می‌دانید آب غدیر که به اهواز نرسید، همان آب غیرقابل شرب با سرعت و مقدار کم‌تری در شبکه آب آشامیدنی اهواز جاری است؟ آیا باید هیات حقیقت‌یاب از فلان کشور خارجی بیاوریم تا شما باور کنید آب غدیر به اهواز نرسیده است؟ مردم اهواز تنها یک پرسش دارند: وعده رئیس‌جمهور ما چه شد؟
ب) ظاهرا مقرر است در دولت شما تدبیر زمینه‌ساز امید باشد! اصولا از تدابیر خود در خوزستان بگویید؟ آیا طرح ۵۵۰ هزار هکتاری که وعده دادید محقق شد؟ آیا منطقه آزاد اروند نفعی برای مردم استان داشت؟ آیا اروند لایروبی شد؟ آیا تبعیض از بین رفت؟ آیا اشتغال برای جوانان ایجاد شد؟ بگذریم، دامن سخن را تنها در دامنه آب این مایع حیات‌بخش می گستریم. امروز که آب کارون بر پهنه زاینده‌رود جریان یافته است، یعنی صدها کیلومتر آب بالا و پایین رفته تا اصفهان از نعمت زیبایی آب محروم نماند، مردم خوزستان ما می‌پرسند دولتی که می‌تواند آب را در آن حجم و شکل به زاینده‌رود ببرد، چرا نمی‌تواند آب کارون را که تنها چند متر با خانه‌های ما فاصله دارد را در لوله‌های شبکه آب اهواز جاری سازد؟ بی‌تردید پاسخ به این سوال از مذاکرات هسته‌ای با دولت‌های استکباری سخت‌تر و دشوارتر نخواهد بود!
ج) آقای روحانی! آب اشامیدنی ما آلوده است. این را با صدای بلند و به اعتبار صدها گزارش فنی و تخصصی مراجع بی‌طرف و مستقل می‌گویم. کدام مدیر خوزستانی و شهروند است که دستگاه تصفیه آب نداشته باشد؟ آیا این دستگاه‌ها، تصفیه شیمیایی هم می‌کنند و یا تنها کدورت و طعم و بوی آب آلوده اهواز را می‌کاهند. چگونه وجدان مدیران وزارت نیروی شما آسوده است وقتی که آب کارون را در پهنه زاینده‌رود جریان می‌اندازند، روزانه صدها خوزستانی به دلیل شرب آب آلوده راهی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی می‌شوند. مردم خوزستان با بغض و آه می‌گویند: هوای ما نفتی است؛ بارانمان اسیدی است؛ آب شربمان شیمیایی است؛ نصیب ما از ده‌ها پروژه ملی، بیکاری است؛ براستی چرا ؟!!
د) آقای روحانی! آب خوزستان صدها کیلومتر مسیر را طی کرد و به زاینده‌رود رسید. خدا را شاکریم و روحانی مچکریم! اما آیا مایه شرمساری نیست که آب بیش از هزار روستای خوزستان به وسیله آب تانکر تامین می‌شود؟ آیا مردم ولایت‌مدار اصفهان که ده‌ها هزار فرزند برومند خود را برای دفاع از خاک تفتیده خوزستان فدا کرده‌اند می‌پذیرند آب کارون درختان حاشیه زاینده‌رود را سیراب کند و چشم مردم روستاهای خوزستان در انتظار تانکرهای آلوده آب آشامیدنی به جاده‌های خاکی این مناطق، خشک شود؟
م) علی‌رغم تجارب تلخ سال‌های گذشته، این روزها نیز شاهد بستری شدن صدها خوزستانی پس از بارش‌های اسیدی اهواز بودیم، آیا روا نبود وزیر بهداشت شما بر بالین این گرفتاران نجیب نیز حاضر می‌شد و از نزدیک در جریان امور قرار می گرفت؟ اصولا آیا تفاوتی میان شهروندان این استان و آن استان وجود دارد؟ مردم با هوش و زیرک ما دولت‌مردان خود را در سنجه محک قرار می‌دهند و به هیچ روی، تبعیض و نگاه متفاوت دولتیان را نمی‌پذیرند. آقای روحانی! از وزیر بهداشت خود بپرسید؛ بیمارستان شفای اهواز تنها پناه‌گاه بیماران سرطانی استان خوزستان دیگر امکان پذیرش ندارد. آیا درد سرطان به دلایل نامعلوم و هزینه‌های گزاف کافی نیست!
ل) بیست و اندی سال است که دولت‌های مختلف بدون توجه به وضعیت بهداشتی استان در پی انتقال آب کارون از سرشاخه‌ها به فلات مرکزی هستند، بیست و اندی سال است که فریاد نمایندگان استان خوزستان و مخالفت کارشناسی و مستدل اهل علم و فن به جایی نمی‌رسد! بیست و اندی سال است، اما هنوز ذره‌ای همبستگی مردم نجیب خوزستان به اسلام، انقلاب و رهبری کاهش نیافته وبا جرات می‌توان گفت خوزستان سنگر نخست دفاع از حریم ولایت است، آقای روحانی ناگهان چه زود دیر می‌شود، اجازه ندهید نام دولت شما هم در صف دولت‌های بی توجه به آینده خوزستان عزیز قرار گیرد.
مردم خوزستان مگر چه می‌خواهند؟ هوای سالم، آب شرب سالم، اشتغال، رفع تبعیض و….
آقای رئیس جمهور، معاون اول، وزیر نیرو و شش وزیر اصفهانی دولت، شب بخیر!
منبع خودنویس
کلمه جعلی خوزستان و اهواز توسط مستقبل شرق به نام حقیقی آنها تغییر داده شده است.
